Λευκά φτερά
κοντά μου είστε
κι'απλώνω τις παλάμες
στον ουρανό,
στη σιωπή μου.
Την ώρα τούτη,
πετάς στο σκοτάδι
και τα λευκά σου φτερά
μαλακώνουν το δικό μου.
Οι παλάμες κοιτούν
τον ουρανό
και το λευκό
περιστέρι
δεν ήλθε
στις παλάμες μου.
Είναι γυμνές,
μιλούν οι δυό
και κλαίνε
με τ'άστρα,
που φεύγουν
την αυγή.
