| |
Έτσι γαλήνια όπως κοιμότανε το κύμα
χαιδεύοντας την άκρη της στεριάς,
με ξύπνησε απ'τον ταραγμένο μου ύπνο.
Όμορφη που είσαι αγαπημένη μου θάλασσα.
Μου 'ρχεται να περπατήσω στο απέραντο γαλάζιο σου σώμα,
να τρέξω σαν παιδί μέχρι την άκρη σου και σαν φοβηθώ
να σου φωνάξω ''Έρχομαι πίσω,μη με σκεπάσεις''...
Μα εσύ κοιμάσαι και στον ύπνο των κυμμάτων
δε χωράνε προσταγές.
Κι αν κάνεις το γαλάζιο σου σώμα ξανά νερό και βουλιάξω
κάποια γοργόνα θα βρεθεί για να με σώσει.
Αλλά και πάλι αν δεν έρθει,
πάντα ήθελα να δω πως είναι ο ύπνος των κυμμάτων
και αυτό μπορείς να το βιώσεις μόνο αν είσαι κύμα,non e' vero?
Ας είναι λοιπόν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
