| |
Έμεινα εκεί
στη μέση του δρόμου
με μια βροχή να ποτίζει την αγωνία μου
με την μοναξιά μου μόνη συντροφιά.
Μετά
ο δρόμος βαρύς
το μυαλό θόλο, κουρασμένο.
Πέρασα το παλιό γεφύρι της οδού «μεταναστών».
Στο σπίτι
γέρνω στην πόρτα ψάχνω για κλειδί
Η φωνή του Πουλόπουλου
παίζει μέσα μου το όλα δικά σου μάτια μου...
Ανάβω τσιγάρο.
Αφήνω το κλειδί πάνω στην κλειδωνιά...
Η βροχή δυνάμωσε.
Η πόρτα βαριά γεμάτη σίδερο και πόνο.
Ο φύλακας βλέπει τηλεόραση με τα παιδιά του...
Στάθηκα λιγάκι στην άκρη του δρόμου
σα να γύρεψε η ματιά μου κάτι
σα να περίμενα να φανείς πίσω από τους κατάλευκους τάφους…
Δεν έφερα λουλούδια...
Χθες ήσουν δεκάξι μάθαινες κιθάρα,
σήμερα μια μαρμάρινη πλάκα κι ένας σταυρός...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
