Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131916 Τραγούδια, 269726 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ας ήταν
 
Ας ήτανε στο μπόι μου τα όνειρα
να τα ‘φτανα πατώντας μονάχα για ελάχιστο
στις άκρες των δακτύλων!
Ας ήταν μια μικρή παλάμη να τα χώραγε
σαν ένα μάτσο στάχυα,
σαν μια μικρούλα συλλογή από βόλους γυάλινους
που να μπορούσα στη χούφτα μου την παιδική
να τους κρατήσω
και σφίγγοντάς τους να τους υπερασπιστώ
από τον φθόνο των ανθρώπων…

Μα έκανα όνειρα ψηλά, αέρινα
σχεδόν ουτοπικά,
χωρίς ούτε καν να υποψιαστώ
πως ο άνθρωπος γεννιέται
με τσέπες τρύπιες απ’ όπου κάποτε
σαν κέρμα φεύγει και κυλά
τόσο ανεπαίσθητα η νιότη…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Αταξίδευτος
12-05-2014 @ 07:36
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΒΥΡΩΝ
12-05-2014 @ 07:43
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΟ ! !......
..........................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
barboutsala
12-05-2014 @ 12:34
ο άνθρωπος γεννιέται με τσέπες και δη τρύπιες; ή μας έχεις μπερδέψει με τα καγκουρώ ή κάποια κοπτοραπτού κάποτε σε πλήγωσε και τά 'χεις με τις ραφές
πανσελινος
12-05-2014 @ 14:56
Ας ήτανε στο μπόι μου τα όνειρα
να τα ‘φτανα πατώντας μονάχα για ελάχιστο
στις άκρες των δακτύλων!
..........
Μα έκανα όνειρα ψηλά, αέρινα
σχεδόν ουτοπικά,


ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ! ! ! ::up.::
Απρίλης Τ.
12-05-2014 @ 22:26
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μα έκανα όνειρα ψηλά, αέρινα
σχεδόν ουτοπικά,
χωρίς ούτε καν να υποψιαστώ
πως ο άνθρωπος γεννιέται
με τσέπες τρύπιες απ’ όπου κάποτε
σαν κέρμα φεύγει και κυλά
τόσο ανεπαίσθητα η νιότη…

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο