| |
Πουλί εγκλωβισμένο η ζωή μου
στα πρέπει μιας δοσμένης συνταγής
πιάσ΄ το τιμόνι εαυτέ και δικαστή μου
φώτισε πάλι τα δρομάκια της ψυχής
Φανέρωσέ μου τα σημεία των καιρών μου
οδήγησέ με σε λογίους και σοφούς
συνόδευσέ με στους βυθούς των θαλασσών μου
σε γαλαξίες άλλους κι ουρανούς
Κάν΄ τη ψυχή να ΄χει λιακάδα
περήφανε, ελεύθερε αετέ
τα όνειρα να λούζ΄ η φεγγαράδα
χαμένε φίλε μετανάστη εαυτέ
Έλ΄ αγκαλιά να ΄μαστε πάλι
φίλοι να γίνουμε όπως παλιά
κι όταν η αλήθεια βαθειά χαράζει
πόνο μη νιώθει πια η καρδιά
Ν΄ αναστηθούν οι εποχές μας
όλα τα στάδια της ζωής
να πορευτούν οι έρωτές μας
απ΄ την πυξίδα της ψυχής
Έλ΄ αγκαλιά να ζούμε μόνο
φίλοι να γίνουμε όπως παλιά
κι όταν το σώμα φθαρεί απ΄ το χρόνο
νέα και λεύτερη να ΄ν η καρδιά
19/6/2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
