| |
Για αυτούς τους έλληνες που κλαίνε και πονάνε
Και για τα οράματα που έχουν κι αγαπάνε
Για το αγιάτρευτο το πνεύμα το πανάρχαιο
Και για το σόι μιας γενιάς τ' αξιολάτρευτο
Για τους σπουδαίους που αγωνίστηκαν με πείσμα
Κι αυτούς που πήραν την καρέκλα τους με βύσμα
Για τα τυπάκια που αγοράζουνε στο ντούκου
Και για σφυρίχτρες που δεν κάνουν πλέω κου-κου
Για τους αφέντες που τα πάντα επιβλέπουν
Και την χυδαία τους την στάση παραβλέπουν
Για τους αδύνατους που κάνουν τον σταυρό τους
Κι για αυτούς που ζουν τον πειρασμό τους
Για τους καλούς που σπουδάσανε Αγγλία
Και κρεμάσαν στον τοίχο ένα κάρο πτυχία
Και για αυτούς που δεν διάβασαν τον Ρίτσο
Και τους φωνάζουνε Βαγγέλη η και Μήτσο
Για την Ελλάδα που την φώναζαν Αθήνα
Και που τα πάντα τελειώνουν σ' ένα μήνα
Για όσους μάθανε να λένε δεν πειράζει
Και η αλήθεια η σκληρή δεν τους τρομάζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
