| |
Η μέρα φεύγει...
μαζί της παρασέρνει τους ήχους και τα αρώματα που τη συντροφεύουν.
Γύρω μου απλώνεται σιωπή ντυμένη με τα χρώματα του δειλινού.
Δύσκολη ώρα για τις ψυχές τις μοναχές.
Σαν ένα αγκάθι από ρόδο και στην δική μου ψυχή.
Κι η νύχτα που ακολουθεί
αργόσυρτη και θλιμμένη
στριμώχνει το μυαλό σε θύμισες.
Σ’ ότι ξοδεύτηκε ο νους.
Ας έπαιρνε μαζί της και τις μνήμες μου κι ας έφευγε
και ας ερχόταν πάλι…[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
