Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269632 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τετρακτύς
 

Ι

Από του ήλιου τους κρουνούς
μούστο γευτήκαμε τα πρωτοβρόχια
αθώοι εμείς αμάραντοι
της μοίρας μας παιδιά
που με το στόμα ορθάνοιχτο
στραμμένο προς το θείο
τις μέρες μας τις κράζαμε ζωή.

ΙΙ

Κι όπως περσότερο τράνωνε μέσα μας
ο ίσκιος απ’ το αληθινό
φτιάναμε αγάλματα σκαλίζοντας
τη λήθη μας σαν πέτρα
περίτεχνα αγάλματα ψηλά
και το μετά για μέταλλο το λογαριάζαμε
αφού το χέρι μας δεν ήταν άλλο
από του Ηφαίστου.

ΙΙΙ

Εξόριστοι
αόριστοι
της μοίρας μας ικέτες
εκπνέαμε τα λοίσθια
μεσίστιοι κι οφειλέτες
ποιου να’ ναι τούτος ο τριγμός
που τον αιθέρα εγέννα
από τα σπλάχνα των καιρών
κι από της γης τα ένδον
ποιος ξεκουρδίζει σύννεφα
ποιος των αγρών νταούλια
στην τετρακτύν την ιεράν
ποιο λάθεψε μαντείο;


ΙV

Άλλος δεν είναι από το Εσύ
που για Εγώ περνιέται.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
aridaios
23-10-2014 @ 19:22
που με το στόμα ορθάνοιχτο
στραμμένο προς το θείο
τις μέρες μας τις κράζαμε ζωή.
::rock.:: ::whist.::
**Ηώς**
23-10-2014 @ 19:34
Αθανασία μου ....είσαι απίθανη!
http://www.mystica.gr/tetraktys.htm ::love.::
Μ.Ελμύρας
23-10-2014 @ 20:10


Πολύ ωραίο!
Nemo
24-10-2014 @ 00:16
Πανέμορφο και εξαίρετο!!!
Βασίλης Μ.
24-10-2014 @ 10:38
Ποιήτρια... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Υποκλίνομαι 'μπρος στο μεγαλείο της Τέχνης σου...
pennastregata
24-10-2014 @ 11:47
Κυρία μου, τα σέβη μου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο