| |
Γιάννης Ποταμιάνος
11-02-2015 @ 16:58 | "Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό
ανοιχτό του αίλουρου, της ανηφόρας
από τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μεσ' στο σύρμα.
Μην ξεχάσεις φτύσ' τους."
Για σένα Στρατή
Αντί για σχόλιο ένα μπουκέτο στίχοι του Έκτωρα Κακναβάτου
για τη ράτσα αυτών των Βραχμάνων που τρέφουν όνειρα και με της αστραπής το χρίσμα οραματίζονται πως κάπου βγάζει ο ουρανός!
Καλό απόγευμα!
::yes.:: ::yes.:: | | ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
11-02-2015 @ 17:03 | με συγκίνησες Γιάννη! ευχαριστώ!
αντί-δωρο το επόμενο ποίημα:
Τετάρτη ω Τετάρτη χαρά μου!
Ένας κόσμος τρέμει σαν
βλεφαρίδες που αφήνουν στο πέρασμα
ένα ρυάκι του έρωτα να κυλά..
Ένα νανούρισμα να είσαι ή να μην είσαι να
σε θωπεύουν οι ήχοι ο άνεμος
να σε σκουντά
Και του χιονιού η λευκότητα να σε πλάθει
σαν ένα μωρό που ζητά με κλάμα να πνίξει
τον φόβο του..
Τετάρτη ω Τετάρτη χαρά μου!
Νόημα δίνουν άλλο οι φτωχοί στην ζωή.
Για την απλότητα που μου χάρισε ο ευφάνταστος κήπος
ξενυχτώ με το φεγγάρι και είναι
λουλούδια τα καυτά δάκρυά μου..
Α αυτός ο τρισκατάρατος τζόγος
να μην κερδίζει κανείς στην ζωή!
Τετάρτη ω Τετάρτη χαρά μου! | | Γιάννης Ποταμιάνος
11-02-2015 @ 17:39 | Εξαιρετικό αντί-δώρο το κρατώ απόψε απαλά
σαν εύθραυστο πολύτιμο βάζο! Πράγματι υπέροχο ποίημα!!!!
Ευχαριστώ Στρατή κι ας είναι λοξός ο ουρανός, στο βάθος
κάτι αχνοφέγγει! Καλό βράδυ φίλε!
::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
