Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131945 Τραγούδια, 269732 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 a posteriori
 
Βγάλε από τ'άδηλα νερά τρελή ψευδαίσθηση
τόσο σκοτάδι να χαθούμε μες στην γλυκύτερη άγνοια.
Αγριωποί, με νεανικά μάτια ακονισμένα στα γηραιότερα γόητρα.
Φθαρμένοι από σαρκοβόρα συστήματα κι ιεραρχίες
και τόσο βέβαιοι κοιτώντας τους αδάκρυτους ίσκιους τριγύρω
που ούτε στην ψυχή του δεν ψέλλισε κανείς
"χάθηκες μικρή μου. Θα σου δείξω τον δρόμο
κι ας μην σε δω ποτέ γυμνή."

Γλυκείς μου ξένοι, γνώριμοι ως τ'άνθη του κακού,
την τρυφερότητα που δάμασαν οι ακατάληπτες φωνές τους
θα'ταν αμάρτημα να εκφύλιζα σε λόγους κι απολαύσεις
κάποια κενή στιγμή της μάταιης ευφορίας μου.
Πώς αλλιώς να βαστάξουμε τον χρωστήρα του χρόνου
μην σχεδιάσει στον φρικαλέο καμβά της ιστορίας μας
πως μοιάζουμε, όλοι, σαν αγέννητοι
κι ίσως γι'αυτό αποστρέφουμε τα βλέμματά μας.
Δεν είναι οι αστικές φλυαρίες που μας φέρνουν αληθινά κοντά
μα εκείνο το σκοτάδι που φυλάει τις εξομολογήσεις μας.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
**Ηώς**
18-03-2015 @ 19:12
Γλυκείς μου ξένοι, γνώριμοι ως τ'άνθη του κακού,....
Ποιητική Ομορφιά!!!!!!
anthrakoryxos
18-03-2015 @ 21:04
Δεν είναι οι αστικές φλυαρίες που μας φέρνουν αληθινά κοντά
μα εκείνο το σκοτάδι που φυλάει τις εξομολογήσεις μας.

Αυτό !!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο