| |
Με τράβηξαν απο τα πόδια
Με κλάμματα και με φωνές
Και άρχισαν που λες τα ζόρια
Τις μέρες μου τις βρεφικές
Με φέρανε να μεγαλώσω
Με όνειρα και με ευχές
Μα ύστερα πονέσαν τόσο
Τα μάτια μου απ' τις γροθιές
Ρ.
Μην αντιδράς και μη μιλάς
Όλα θα φτιάξουν μόνα
Τι αηδΐες άκουσα
Απ το δικό σου στόμα
Μην αντιδράς και μη μιλάς
Και κοίτα τη βολή σου
Πόσο πολύ μου στοίχισε
Η ηλίθια συμβουλή σου
Με σήκωσαν να περπατήσω
Στο δρόμο μου παντού καρφιά
Με γέννησαν για να γεμήσω
Βαγόνια για την ξενιτιά
Με δίκασαν να αριθμήσω
Τα αδέρφια που πετούν ψηλά
Αυτόχειρες και σκοτωμένοι
Που τόλμησαν να πούνε "γειά"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
