| |
Φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής,
πια χαθήκαν τα σημεία επαφής,
κοινές στιγμές τις παρέσυρε η αμέλεια.
Φτάσαμε στις στάχτες της φωτιάς,
το "εμείς" με μανία το πατάς,
για υποκρισία, είσαι τέλεια.
Χρόνο σου ζήτησα, μου πρόσφερες πόνο,
είσαι μια τύπισσα, για την πάρτη σου και μόνο.
Χώρο δεν βρήκες, στρίμωξες την καρδιά μου.
Στην ζωή μου μπήκες κι έσπασες τα όνειρά μου.
Φτάσαμε στην άκρη της σιωπής ..
κι εκεί φυλακίσαμε λόγια οργής,
στα βλέμματά μας , οι πικρές αλήθειες.
Φτάσαμε στο ύψος του ενδοιασμού,
πριν καν φύγεις, βρέθηκες αλλού,
εθίστηκες ξανά απ'τις γνώριμες κακές συνήθειες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
