Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131810 Τραγούδια, 269691 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάλι πάντα
 ψυχναλυτικό, αυτογνωσιακό.
 
Ξανά. Ξανά, οι ίδιες μουσικές, επαναλαμβανόμενες,
ο ίδιος πόνος, επαναλαμβανόμενος,
τα ίδια λάθη, επαναλαμβανόμενα,
κι όλα να τείνουν στο πλην άπειρο
κι εγώ να μην έχω ιδέα από μαθηματικά
και λυσάρι να μην υπάρχει
κι εγώ που πρέπει να φτιάξω το λυσάρι,
κουλουριασμένη να τρέμω, να κλαίω, υστερικά να γελάω,
που πάλι, πάλι, δεν έχω ιδέα,

πώς να πάψω να ονειρεύομαι ότι είμαι πλαστελίνη,
για να μ' αγαπούν,
πώς να ξεπεράσω το θάνατο,
που με βαραίνει,

μπαμπά μου














 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

BonnieJo-balistreri
 
vas
07-05-2006
μου μυρίζει έντονα η πλαστελίνη που ίσως έπλαθες φιγούρες και τις έδειχνες στον μπαμπά σου... πολύ τρυφερό Ιωάννα, όμως :)
Aris4
07-05-2006
Ιωαννα , κουραγιο κοριτσι μου ... να 'σαι καλα .
MARGARITA
07-05-2006
............................
BonnieJo
07-05-2006
πάνε χρόνια πολλά ʼρη, αλλά ευχαριστώ anyway. Καλημέρα νυχτοπαιδα
Αγνή
07-05-2006
Θαυμάσιο!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
08-05-2006
Καλημερα Κυρια μου !!!! ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!
Γιώργος_Π
09-05-2006
Πλαστελίνη γινόμαστε στα χέρια όλων όσοι θέλουν να μας κάνουν πλαστελίνη. Οι άλλοι απλώς μας αγαπούν για το ήδη πλασμένο μας.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο