| |
Πάνω που το ηθικό μου αναπτέρωσες
κι είπα επιτέλους πως με δικαίωσες
άρχισες πάλι να με ανταγωνίζεσαι
με τον κακό σου εαυτό ένα να γίνεσαι
Κι όλο μακραίνει των δυο μας τ' αδιέξοδο
κι όλο πιο πολύ μοιάζει με δρόμο
ποτέ κανένα σ' αγαπώ δεν είναι έξοδο
μα είναι επένδυση να ζήσεις απ' τον τόκο
Εκεί που βρήκαμε την ισορροπία μας
κι είπα πως τέλος καλό θα 'χει η ιστορία μας
σε μένα πάλι βλέπεις τα ελαττώματά σου
πως να με πλησιάσεις που φοβάσαι τη σκιά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
