Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132173 Τραγούδια, 269855 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αιώνιος Πόνος
 
Ξεχυλίζοντας ραγισμένες αναμνήσεις-
σε ένα μυαλό
που καιρό
τώρα
στέκει σπασμένο-
κάθομαι στο θρόνο
με στέμμα το ελπιδοφάγο σκοτάδι.

Σε έναν καθρέφτη
έναν άγνωστο βλέπω,
που χωρίς την οσμή
ποτού και αίματος,
με κοιτά χαμογελαστός.
Είναι ο εχθρός!
Είναι αυτός που ποτέ ξανά δε θα γίνω!
Είναι ο κάποτε Εγώ!

Με ένα λανθασμένο γέλιο
τον χαιρετώ.
Με ένα πότε τον ρωτάω·
πότε έφτασα εδώ;
(Πόσο χαζό εκ μέρους μου...)
Η σιωπή είναι η απάντηση που παίρνω
καθώς παιδί του Κρόνου
γίνομαι για άλλη μια φορά.

Ίσως...
Η μόνη λέξη που ψελλίζω
πριν με κατασπαράξει
το ψυχοφάγο Κενό


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
31-03-2016 @ 22:40
::rock.:: ::up.:: ::yes.::
Lacrima in Lucem
31-03-2016 @ 23:07
https://www.youtube.com/watch?v=4Xu5tTLSb8o

::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο