Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131919 Τραγούδια, 269727 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι Αναμνησεισ Μεινανε
 
ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΕΙΝΑΝΕ

Οι αναμνήσεις μείνανε για πάντα χαραγμένες
μ' ένα ποτήρι στο χέρι να τις αναπολώ
να πίνω να σε σκέφτομαι και να μετρώ τις μέρες
να πίνω να μεθάω και να σε αναζητώ


Έχει ριζώσει πια βαθιά της ψυχής το κλωνάρι
ποιος θα μου δώσει τώρα μία μαχαιριά με χάρη
για να σβηστούν απόψε όλα σαν μια μολυβιά
να πάψει να πονάει πια άλλο η καρδιά


Μία μέρα δεν υπάρχει λιγάκι να γελάσω
λιγάκι ίσκιος να βρεθεί μήπως και λυτρωθώ
θεέ μου πως να έσβηναν να πάψω να σπαράζω
όμως τον θέλω κι ας πονώ γιατί τον αγαπώ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όταν μιλάει η ψυχή κι Άγγελοι σιωπούν.
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
26-07-2016 @ 00:24
Ομορφιά Βαγγέλη ομορφιά !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ
26-07-2016 @ 07:52
Πολύ ωραίο Βαγγέλη!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
annadrak
26-07-2016 @ 08:00
::up.:: ::up.:: ::up.::
Άηχος
26-07-2016 @ 08:58
Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε .... αλλά Βοσκόπουλο
και πονάνε.
Έγραψες με πόνο και όμορφα!!
rania.foka@yahoo.co.uk
26-07-2016 @ 09:01
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας
26-07-2016 @ 09:40
Πολύ ωραίο!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
26-07-2016 @ 18:18
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
26-07-2016 @ 18:36
Βαγγελη εμεις οι δυο εχουμε κατι κοινο γραφουμε απο το αλλο φυλο, εγω συνηθως γραφω απο αρσενικο σε θυληκο, στην αρχη με ειχαν παρεξηγησει αλλα να που να βαλω τοσα γλυκολογα και λουλουδακια....γενικα σε ...ακια ομορφο φιλε ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο