Πέφτει η βροχή
να πει τη δική της ιστορία
γεμάτη πόνο και ενοχή
καλεί εμάς κοντά της
να ακούσουμε τι έχει να μας πει
κρυμμένα μυστικά του παρελθόντος
ας κάτσουμε να ακούσουμε το παραμύθι
μιας κοπέλας κι ενός αγοριού που αγαπήθηκαν πολύ
αλλά έσπασε η αγάπη σαν γυαλί
και έγιναν δυο σταγόνες νερό
στο πεζοδρόμιο το χειμώνα
φύγανε τα χελιδόνια
ήρθαν τα παιδιά με της Παναγιάς τις εικόνες στο χέρι
και το ζευγάρι βρήκε τη σωτηρία
γεννήθηκε ξανά απ' την αρχή
κράτησε απ' το χέρι την αγάπη
μπροστά το γκρεμό δε δείλιασε στιγμή
σκούπισε και το παραμικρό δάκρυ
κι φύγανε οι χειμωνιάτικες μέρες
και ήρθε το καλοκαίρι
πώς άντεξε τόσος έρωτας
Μονάχα ο Θεός το ξέρει
