| |
στο δρόμο σ'είδα κι έγινε ο δρόμος του ονείρου
φωτοχυσία και μεγαλοπρέπεια του απείρου
στο αγκάλιασμα,αγάπης αιωρούμενα βλέματα
στ'άγγιγμα των αγγίχτων,της ψυχής μου γοητεία
γέλια της έκπληξης δροσερότερα απο ρεύματα
σώματα με λάμψη περισσή κι αμεριμνησία
στη διάθεση μας απλωμένη η σπάνια χλιδή
περπατήσαμε νυχτερινά σαν εγκόσμιοι θεοί
με τον ρυθμό των τραγουδιών υπερτατης χαράς
ωσότου αναλάμψανε τα αιωνόβια σου μάτια
στο καταπληχτικό ταξίδι ολότελα μεμιάς
κι έγινε η νύχτα μέρα στου κόσμου όλα τα πλάτια
γλυκιά η βραδιά ροδόξανθη την ευωδιά σου χύνει
το ανάστημα σου το πλέριο αγνούς χυμούς μου δίνει
σε πρόσμενα καιρούς τόλεγα να ακουστεί ο ήχος
πολλές φορές στης μοίρας τα αξεδιάλυτα μαντάτα
με πλάνευε ο δικός σου αριστοκράτης στίχος
και τα ειδιλλιακά,τα πολυφρόντιστα σου νιάτα
κι ήρθεν απο τη θάλασσα ο ήλιος ο φλογερός
να σημάνει επίσημος και πιότερο στυγνός
τα μύρια τόσα σπαρταρίσματα της ομορφιάς σου
να τα γλυκοφιλήσει ο αγαλλιασμένος χρόνος
κι είπα το χαίρε σαν είδα τη φλόγα της φωτιάς σου
πια γιατί δεν ήμουν μονάχα εγώ ο μόνος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
