Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131919 Τραγούδια, 269727 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Και τι μ' αυτό;
 
Και τι μ’ αυτό; 21-07-2014
Από τη συλλογή Στοχασμοί

,
Και τι μ’ αυτό;
Νιώθω σαν νάμαι κλεισμένος στ’ αμπάρια ενός
Πλοίου, χωρίς να ξέρω που πάω.
Ακούω μόνο το σκαρι, πως σχίζει τη θάλασσα
Περνώντας μέσα της αργά
Κι άλλοτε πάλι όταν εκείνη, θυμώνει,
Να το χτυπά , βγάζοντας το άχτι της πάνω του.


Και τι μ’ αυτό;
Ο χρόνος κυλά έτσι κι αλλιώς!
Δεν σταματά, δεν τον ενδιαφέρει, αν βρίσκομαι
Στη μέση του ωκεανού,
Χωρίς βοήθεια,χωρίς ελπίδα.
Μου τρώει τις ώρες! Τα λεπτά! Τις μέρες!
Μου τρώει τους μήνες και τα χρόνια
Και το σκαρί, προχωρά κι αρμενίζει,
Στα πελάγη της ζωής.


Κι εγώ .....πρέπει να βγω από το αμπάρι,
Πρέπει νανέβω στο κατάστρωμα βρε αδερφέ!
Να δω λίφο φως!

Και τι μ’ αυτό;
Πάλι θα μιλώ με τις σκιές μου.
Κοιτώντας τον αχανή ορίζοντα,πάλι θα ψάχνω,
Γι’ αραξοβόλια με τα κυάλια.
Πάλι θα γυρεύω ανασασμό σε μια αγκαλιά.
Και τι μ’ αυτό; Αν η ζωή δεν θέλει να σου χαμογελά;


Έρχεται αέρας αλμυρός,
και σου χαράζει το πρόσωπο, να σε ξυπνήσει θέλει.
Λυαίνει τα μάγουλα, αγγίζει τα μάτια
Και δεν σ’ αφήνει να δης!
Πρέπει να συγκεντρωθείς, γιατί η ζωή έτσι θέλει.
Μια μέσα, και μια έξω από τα’ αμπάρια.
Κι ας λυσσομανά μερικές φορές η θάλασσα.
Κι ας σου στέλνει άλλες τόσες (φορές), τα υγρα της χάδια,
Για να σε κάνει να την προσέξεις.


Και τι μ’ αυτό;
εσύ πρέπει να ζήσης!Να ζήσης και να πονάς!
Να ονειρεύεσαι, να αγαπάς,
Κι ας προσμενεις ημιθανής την αγάπη,
Που δεν είχε μάτια για σένα,
Κι ούτε ένα χτυποκάρδι!
Μόνο αγκάθι, στον όμορφο της τον ανθό.


Και τι μ’ αυτό;
Ο χρόνος κυλά! πρέπει να ζήσης!

Κ.λ. ινοκρινι



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

K.L.INOKRINI
 
ΒΥΡΩΝ
07-10-2017 @ 10:39
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
07-10-2017 @ 11:18
Βαθυστόχαστο και βαθιά φιλοσοφημένο!
Εντυπωσιακό από κάθε άποψη!
Καλό μεσημέρι, Κατερίνα!
kapnosa-v-ainigma
07-10-2017 @ 11:32
Η μονη βοηθεια που έχουμε ειναι ο εαυτός μας και το συμπαν όμως... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Oλύμπιος-Θεός
07-10-2017 @ 13:15
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
07-10-2017 @ 15:58
::up.:: ::up.:: ::up.::
πανσελινος
07-10-2017 @ 16:59
Πρέπει να συγκεντρωθείς, γιατί η ζωή έτσι θέλει.
Μια μέσα, και μια έξω από τα’ αμπάρια.
Κι ας λυσσομανά μερικές φορές η θάλασσα.
Κι ας σου στέλνει άλλες τόσες (φορές), τα υγρα της χάδια,
Για να σε κάνει να την προσέξεις. ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
07-10-2017 @ 17:59
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομουστάκης
07-10-2017 @ 20:38
Πολύ ωραίο!!!!
Με ταξίδεψε.....
ΛΥΔΙΑ_Θ
08-10-2017 @ 07:09
::yes.:: ::hug.:: ::yes.::
inokrini
09-10-2017 @ 09:17
::love.:: ::love.:: ::love.:: ευχαριστω
adespotoi
10-10-2017 @ 12:53
εσύ μπορείς να περπατήσεις και στην θάλασσα, με την αγάπη. ::theos.:: ::smile.:: ::love.::
adespotoi
10-10-2017 @ 12:59
η ζωή μας είναι πάντοτε πιο γλυκιά, δεν θέλουμε τα άλλα της προικιά. ::rol.::
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
13-10-2017 @ 00:43
::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο