| |
Μάτια που κοιτάζουνε μπροστά,
σκιστά, χαμηλά και γαλανά,
βλέπουνε κει πέρα μακριά,
τα ματάκια σου τα δυο γλυκά.
Αφτιά που αγγίζουν τον ήχο,
διαπερνά στρώματα τοίχο,
ακούει τη δική μου φωνή,
η άριστη που ‘χεις ακοή.
Μύτη, μια μικρή και απαλή,
μικρή, σαν μια μύτη Γαλλική,
μυρίζει αρώματα φύσης,
ψηλά ποτέ να μην τη στήσεις.
Στόμα χρωματιστό αλικό,
με το λάλισμά σου το γλυκό,
γλυκειά φωνή σαν αηδόνι
και απαλή σαν ανεμώνη.
Να σε ζωγραφίσω,
όμορφη ύπαρξη γλυκειά
και να σε στολίσω,
με της ψυχής σου τ’ αγαθά.
Να σε ζωγραφίσω,
καλή και τρυφερή καρδιά,
να σε νανουρίσω
και να βρεθούμε αγκαλιά.
Χέρι απαλό σαν το φύλλο,
ζεστό λες κι έχεις μέσα ήλιο,
αφή κι όλα ονειρεύονται,
αυτή που όλα μαγεύονται.
Μα πάνω απ’ όλα η καρδιά
κι η καλή σου αγνή σου ψυχή,
τελειώνουνε τη ζωγραφιά σου
μένει μια αγάπη τρυφερή.
Να σε ζωγραφίσω,
ό,τι καλό να τονίσω,
Χαρακτηριστικά,
πλούσια σαν ξανθά μαλλιά.
Να σε ζωγραφίσω,
τη μορφή να σχηματίσω,
μολύβι και χαρτί
και φτιάχνεσαι στροφή-στροφή.
Μα πάνω απ' όλα, η καρδιά σου,
κι η καλή σου, η αγνή σου ψυχή.
Ολοκληρώνουν τη ζωγραφιά σου,
και νιώθω μια αγάπη τρυφερή.
Να σε ζωγραφίσω,
ό,τι έχεις καλό, να το τονίσω.
Τα πλούσια, χαρακτηριστικά σου,
πλούσια, σαν τα ξανθά μαλλιά σου.
Να σε ζωγραφίσω,
τη μορφή σου, να σχηματίσω.
Παίρνω μολύβι και χαρτί,
σε φτιάχνω στροφή στη στροφή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
