Πετώντας βότσαλα κοιτούσε τους έκκεντρους κύκλους στο ήρεμο νερό της θάλασσας.
Έτσι, χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό.
Διάλεγε ένα όμορφο βότσαλο και… Πλουτς!
Το πετούσε στη θάλασσα.
Τα κύματα σχημάτιζαν έκκεντρους κύκλους που άνοιγαν ο ένας μετά τον άλλο.
Ζούσε το κενό.
