| |
| | Το δικαίωμα στο κλάμα |  | | | Γράφτηκε στις 10.4.2018 | | |
Μού ’πες,
το δικαίωμα στο κλάμα,
πως δεν το ’χουμε κανείς.
Και σού γράφω αυτό το γράμμα,
ξέρω πως θα διαφωνείς.
Φίλε,
το προσπάθησα, δε λέω,
μάρτυράς μου κι ο Θεός.
Να μπορέσω να μην κλαίω
και να δείχνω δυνατός.
Έτσι,
τύφλωσα το ’να μου μάτι
μπήγοντάς του μι’ αγκαθιά.
Να θωρώ του πόνου κάτι,
μα ρηχά κι όχι βαθιά.
«Χρόνια,
που δεν νοιάστηκα για μένα,
γιατί τώρα να νοιαστώ;»,
συλλογίστηκα… «Στα ξένα,
ότι πήγα, θα ορκιστώ».
Κι όμως,
όσο μάτωσα στο σπίτι,
δεν εμάτωσα ποτές.
Και με βρήκαν κάποιοι τρίτοι,
μέσα στα αίματα, προχτές.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Κων/νος Ντζ
10-04-2018 @ 10:06 | Πάρα πολύ καλό!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
10-04-2018 @ 12:30 | Πρωτότυπο....
| | ακριτας
10-04-2018 @ 22:19 |
Φίλε,
το προσπάθησα, δε λέω,
μάρτυράς μου κι ο Θεός.
Να μπορέσω να μην κλαίω
και να δείχνω δυνατός.
::up.:: ::rock.:: ::up.::
https://youtu.be/-z1wLBtM3i8 | | inokrini
12-04-2018 @ 10:11 | ::rock.:: ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
