| |
Στην ηδονή τα γόνατά τους λύθηκαν
γκαστρώθηκαν με μήνες οι βδομάδες
οι έρωτες στη φύση ξαμολύθηκαν
ας δούμε και τις νέες τις μαμάδες
Ατίθασοι βοριάδες , όμως γόητες
που φύσηξαν και κύματα ζαλίζαν,
τις νύχτες τις στριμώξαν, τις ανόητες,
και έρωτα με πάθος τις χαρίζαν
Κι η Άνοιξη που το ‘παιζε πιο ήσυχη
στον έρωτα την έβαλε ο κανόνας
φαινόταν τρελαμένη και ανήσυχη
που e-mail δεν της έστειλε ο χειμώνας
Της ηδονής την τρέλα τη γνωρίσανε
τους έγνεφε γλυκά: «κοντά μου έλα»
την είδανε την νοιώσανε τη ζήσανε
υπέροχη απίθανη και τρέλα
Ακόμα και η μπόρα που τ’ απάτητα
λημέρια ανιχνεύει και πλανιέται,
κυλιέται μ’ ένα σύννεφο ασταμάτητα
γυμνή σαν το τσουλί κι ευχαριστιέται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
