| |
Η ηδονή του ποιητή
Δεν πρόκειται στους άγιους εμάς να κατατάσσουν,
Και εν ζωή να μας στεφανώσουν με δάφνες!
Τ’ ονόματά μας δε θα ζητωκραυγάζουν,
Άδειες οι τσέπες μας που ζούνε οι αράχνες.
Τα βάσανα τα πνευματικά είναι η ηδονή του ποιητή,
Η στιγμή δημιουργίας, απ’ όλα τ’ αγαθά πιο ποθητή!
Να ζεις παντοτινά φυλή των ποιητών!
Κι εμείς να εκλαμβάνουμε το σωστό με την βοήθεια αυτών!
Αγνώστου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
