| |
Μέσα σε χίλια αρώματα
Δε σε χάνω ποτές
Κι αν ταραζουν γη κι ουρανό οι βροντές
Φώτα σκούζουν πολλα και χρώματα
Τον καημό μου εγω βαστώ
Με την σκεψη τον στίχο θα σε ακολουθώ
Της καρδιάς μου λαχτάρες μετράω
Και τους πόθους που μεστώνουν πονάνε
Της ζωής οι γλυκάδες αχόρταστες ξεσπάνε
Τι μεγα βάρος γελώντας να σκιρτάω
Δίχως αρχή και δίχως τέλη
Ο έρωτας τέτοια θέλει
Στα πέρατα σ'αγναντεύω
Ανατριχίλα και φωτιά
Μεγάλα όνειρα,οράματα μαβιά
Όλο ζέστα και φώς τα μαζεύω
Κι όσα περσεύουν τα καμαρώνω
Δεν ντρέπομαι στα φανερώνω
Περιμένω που θα πρωτοφανείς
Να μου οδηγήσεις το χέρι
Σε μέρη που δεν φυσάει το αγριοκαίρι
Ετσι σ'έχω κοιτάξει και μου αρκεί
Αιώνια,απόλητη σπουδαία
Λυγερή κυρά γυναίκα ωραία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
