| |
ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ
ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ
Κάθονται, στα ανάκλιντρα,
το πέλαγος κοιτούνε,
σαμιώτικο, πίνουν κρασί,
και.. το φιλοσοφούνε.
Ο Πολυκράτης, τύραννος
της Σάμου-σκέτη λέρα-,
τον φαραώ τον Άμασι,
πήγαινε "κρουαζιέρα".
- Σκώτωσα,τό 'να 'δέρφι μου,
εξόρισα το άλλο,
κι όλα μου πάνε κατ' ευχή!
Το κράτος μου μεγάλο!
Πριν ακόμα τελειώσει,
επλησίασε το "Έλλη",
και ο αρχηγός του στόλου,
νέα νίκη αναγγέλλει!
Σε πελάγη ευτυχίας,
στ' άκουσμα ετούτο, πλέει
Πιο σοφός όμως ο άλλος,
και πιο έμπειρος, του λέει:
Ήταν η τύχη μου.. βουνό!
Μοίρα καλή με μοίρανε,
μα,..με ζηλέψαν οι θεοί,
και το παιδί μου πήρανε.
Γι' αυτό, πριν σέ 'βρει το κακό,
-είμαι παθός και να μ' ακούς-,
κοντράρισε την τύχη σου,
μην προκαλέσεις τους θεούς.
Ότ' έχεις πιο πολύτιμο
δέξου να θυσιάσεις,
προτού τη μήνη των θεών,
μια μέρα δοκιμάσεις.
Το δαχτυλίδι, τ' ακριβό,
σαν κόρη, το πονάει.
Το βγάζει, και με δάκρυα,
στο κύμα το πετάει.
-----------------------
Το πρωί, ο μάγειράς του
πάει εντολή να πάρει.
- Μας εφέρανε πεσκέσι,
ένα ζηλεμένο ψάρι!
Ο ψαράς καθώς το είδε,
-μου 'πε-, έπαθε λαχτάρα!
Είναι.. ζωντανό ακόμα,..
κάνω σούπα ή στη σχάρα;
- Πήγαινε καθάρισέ το.
Θα σου πω, κάποια στιγμή.
Να ρωτήσω και τον ξένο,
πως αυτός το προτιμεί.
------------------
-Και τι ψάρι είν' αυτό;
Μοιάζει με, του Νείλ,' εκείνα;
-Ούτ' εγώ το έχω δει
[Και βρεθήκαν.. στην κουζίνα.]
Ως ανοίγει την κοιλιά,
του μαγείρου το λεπίδι,
το πολύτιμο αστράφτει,
του τυράννου δαχτυλίδι!!!
Να 'μαι φίλος σου,-του είπε-
στο εξής,..δε θα μπορέσω.
Μέγα θα σε βρει κακό,
και.. δε θέλω να πονέσω.
-------------------
Λες και ήτανε..προφήτης!
Πολυκράτη, τον τρανό,
εις τις Σάρδεις, ο Οροίτης,
θα... τον γδάρει ζωντανό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
