Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132355 Τραγούδια, 270144 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πόσο αξίζει η λευτερια
 Βραζιλία και πάλι. Το αφιερώνω σε κάποιο μέλος που βλέπει μόνο τη μία πλευρά. Για να μην σκοτώσω εκείνους τους νταήδες έφυγα για τον Καναδά
 
Πόσο αξίζει το νερό
το ξέρω μόνο σαν διψώ
πόσο αξίζ’η λευτεριά
τόμαθα μέσα στα κελιά.

τότε που πήγα φυλακή
χωρίς να ξέρω το γιατί
σ’ένα κελί μακρόστενο
στη Rua do Hippodromo.

Μες στο κελί της φυλακής
που δεν το λένε φυλακή
μα κράτηση προσωρινή,
μπαίνει και βγαίνει ο νταής.

Και μεις οκτώ ή δεκατρείς
-μπάζει και βγάζει ο νταής-
τσιμέντο ‘ναι το στρώμα μας
και μας πονεί το σώμα μας

και δεν το ξέρ’άλλος κανείς
παρα μονάχ’αυτοί και μεις
και κει στον τοίχ’η Παναγιά
πούχ’ ανοιχτή την αγκαλιά,

(τη ζωγραφίσαμε εμείς
να μας τονώνει την ψυχή).
Aparecida Παναγιά*
προστάτεψε όλους εμάς.

Μες στο κελλί κάθε πρωϊ
μ’ένα μολύβι και χαρτί,
καινούριος αστυνομικός
τις προσφορές παίρνει γραπτώς

πόσο πληρώνεις για να βγεις
πώς κ’από πού θα πληρωθεί.
Κ’αναρωτιέμαι σοβαρά
πιοί σέβονται τη λευτεριά.

‘τι δεν νοείται λευτεριά
νάσαι ο σκύλος του αγά
να τρώς και να γαυγίζεις
όταν αυτός ορίζει

Το μπάνιο ‘ναι ομαδικό
σ’άλλο κελί πολύ μικρό,
με μία βρύση χαμηλή
κ’αφού καθένας μας βραχεί,

ώρες προσμένουμε γυμνοί
ο φύλακας για να φανεί,
πατάμε μέσα στο νερό,
μα κείνος έχει τον καιρό,

να περπατά βηματιστά
τα ρούχα μας να τα κλωτσά
να μας μοστράρει το κλειδί
και να γυρνά μεταβολή.

Πόσοι ανθρώποι στό κελί
πόσα κελιά στη φυλακή
και φυλακές πάνω στη γή,
μα τί αξίζει η ζωή;

Aparecida Παναγιά
κάνε το θαύμα σου ξανά
για να χαρίσεις τη χαρά
σ’ όσους δεν έχουν λευτεριά.

*Nossa Senhora Aparecida = Η πολιούχος της πόλης Aparecida Do Norte της πολιτείας (Estado) São Paulo της Βραζιλίας. Η Παναγία η Φανερωμένη.
Γιά μερικούς η προστάτις ολοκλήρου της Βραζιλίας



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
kin
14-08-2006 @ 10:50
φιλε μου με παρεξηγησες...
κι οχι οτι φταις βεβαια...
Αλλα ποτε δεν βλεπω τα πραγματα απο μια μονο μερια...
ασχετα απο το οτι μπορει να κανω μονοδιαστατη αναφορα
Και βεβαια, οταν κανω πλακα να εισαι σιγουρος οτι δεν αναφερω δικες μου θεσεις, αποψεις κι ουτε βλεπω το θεμα απο την δικη μου οπτικη γωνια
Περα απο ολα τουτα, αυτο εδω που εγραψες μου αρεσε παρα πολυ αλλα και με ψυχοπλακωσε πολυ και για αυτο θα σου απαντησω με κατι ετοιμο, διοτι...ε ξερω γω..τελος παντων, αυτα...

"Αχ και να 'μουν Κατσαντώνης στα βουνά,
στου Αλή πασά τον σβέρκο, καθισμένος,
να 'φτυνα τα γρόσα και τα φλουριά που μας κουνά.
και σε μια τρύπα στο βουνό, να πάω προδομένος..."
Άθη Λ.
14-08-2006 @ 10:51
"πόσο αξίζει η λευτεριά? πόσο να κάνει η οκά?"
μπορώ μονάχα να φανταστώ εκείνες τις καταστάσεις Δημήτρη μου.... μόνο να τις φανταστώ..... ::sad.::
Dimitri Favvas
14-08-2006 @ 10:57
Εντάξει φίλοι μου, δεν είμαι θυμωμένος με κανέναν εκτός από τους Βραζιλιάνους αστυνομικούς που μπορεί και να μην ζουν τώρα, Εφέτος το φθινόπωρο αν είμαι στην Ελλάδα κερνάω τα ουζάκια για σας και όποια από τα στιχομέλη έχουν διάθεση.
kin
14-08-2006 @ 11:04
Παντως φιλε μου, μιας και αναφερεσαι συγκεκριμενα σε "Βραζιλιανους" αστυνομικους, ριξε μια ματια σε αυτο εδω...

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=27091

Και ναι, ελα εσυ εδω απο Αθηνα μερια και μη σε νοιαζει για τα ουζακια...θα την φτιαξουμε την δουλεια!!!
Aris4
14-08-2006 @ 14:45
Αγαπητε Δημητρη , αυτες τις εμπειριες τις γραφει η καρδια με το αιμα της !!!!! Να ' σαι καλα ! ::smile.::
Αγνή
15-08-2006 @ 08:10
Κρατημένο Δημήτρη!
Ri@89
16-08-2006 @ 12:33
::yes.::
idroxoos
13-11-2010 @ 22:56
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο