| |
Άνοιξε δρόμους υπερπόντιους να περάσω
Σήκωσε ανέμους δυνατούς στους ουρανούς σου να πετάξω
Στρώσε κρεββάτι ευωδιαστό
Τι δύναμη,τι πειθώ πλάϊ σου θ'αράξω
Να με καλοδεχετείς σαν το χαρμόσυνο φώς
Και με χειμαρρώδη αμέτρητα φιλιά
Κουρδισμένο ρολογάκι ο πόθος σαν σφυγμός
Θα τρέχει να προφτάσει να τρυγά
Στάζουνε μέλια μυρίζουν του γιασεμιού ασπράκια
Βιάζομαι να πιώ,να μυριστώ και να παραδοθώ
Ψάχνωντας τα πολλαπλά σου διαδοχικά χειλάκια
Πούμειναν άθιχτα πίσω απ τον καιρό
Όταν ο νούς δονείται αφόρητες απαγγέλλει συλλαβές
Σκίζει τα πέπλα συντρίβει κάτοπτρα κι οθόνες
Κι αναζητάει σηκωμένος σε βοερές σπηλιές
Ν'αδειάσει σαν σπονδή τους κυκεώνες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
