| |
Εμπνευσμένο από το βιβλίο ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΗΝ ΒΡΟΧΗ
Μάνος Χρονάκης εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ
https://ostriaeditions.com/index.php?route=product/product&product_id=890
Το πιο μετά του κάποτε….
Το ταχυδρομικό μου περιστέρι
Στο πόδι του δεμένο φέρνει κάποιο γράμμα
Που πέφτει πλάι, κάτω στο σπασμένο
Το ξεχαρβαλωμένο πόδι της καρέκλας..
Παίρνω ευχές και δώρα
Ματωμένους έρωτες με χρώμα.
Μες το σκοτάδι φοβάμαι εδώ ακόμα
Αυτά που ήθελα να βρω και δεν τα βρήκα
Απρόβλεπτα και πάντα ερωτευμένος
Στην κύρια εκδίκηση του πιο μετά πνιγμένος
Κέρινα φτερά φορώντας
Το δικό μου μονοπάτι αναζητώντας.
Εκείνο το τυχερό πρωινό μου
Σαν πυροβολισμός στο είδωλό μου
Μαχαίρι καρφωμένο στην παλάμη
Μετέωροι χαμένοι, μαύροι γλάροι
Ανθρώπινα πλάσματα στη ζάλη
Αόρατο υλικό τα περιβάλλει
Σε απόλυτη μονοχρωμία
Λάμπεις χρυσή μου πεταλίδα.
Δεν είμαι μόνος και ποτέ δεν θάσαι μόνη
Το πιο μετά του κάποτε μας σώνει
Οι νύχτες αναποδογυρισμένες
Σφαξίματα λυτρωτικά στάζουν οι δείκτες
Και του χρόνου ο πόνος
Κυνηγάει και θύματα και θύτες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
