| |
Χρόνια εδώ στην ίδια πάντα φυλακή,
καταληψίας σε παρούσα διαφυγή.
Μια πόλη-ξενοδοχείο από μπετόν και βροχή, που νοσεί,
βάζει στο δέρμα της φωτιά με γκράφιτι.
Τα δάχτυλα σου πιάνουν πισω τα μαλλιά
και τα αφήνουν να πέσουν μες στην σιγαλιά,
να ταράξουν τον ορίζοντα συνέχεια που κυττας ήρεμα,
μήπως και κάπως φανεί η θάλασσα.
Ξέρω πως κάτι τέτοιο σε πονά.
Πριν ξαναπούμε μεταξύ μας ένα αντίο,
σαν κάποιο από αυτά που διάβασες σε βιβλίο
Έχεις της πόρτας το κλειδι;
Να φύγουμε μοναξιά μου και οι δύο μαζί
μ' ένα πλοίο απ' τ' ακρωτήριο,
πριν κανείς μας δει πως μια πόλη ναυαγεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
