| |
Μια ξανθιά γοργόνα των ονείρων των ποιητών και αγαπημένη των ατρόμητων της θάλασσας ταξιδευτών τραγουδά απόψε σε ΄να βράχο μοναχή και τα δάκρυα της ξεδιψούν του το αυλακωμένου του κορμί και την ανεμοδαρμένη του ψυχή που η αλμύρα των κυμάτων της βαθαίνει κάθε ώρα και στιγμή και άλλο και άλλο της μοναξιάς της την αγιάτρευτη πληγή.
Και η γοργόνα τραγουδά και η γλυκιά φωνή της σαν πουλί που 'χει φτερά φθάνει ως στα αστέρια τα λαμπρά και τους δίνει μια ανείπωτη χαρά γιατί και ΄κείνα εις το βάθος κάθε νύχτα είναι μοναχά...
Και η καρδιά ενός ναυτικού, του παλιού καλού καιρού, που έχει πάρει η σκοτεινιά μια άγρια νύχτα που τα κύματα ήταν άγρια σκληρά, σαν ακούει το τραγούδι, σαν ακούει τη γλυκιά φωνή παίρνει το κρυφό της το μαχαίρι και στον Άδη αφήνει μια θανάσιμη πληγή...ποτέ να μην ξαναπάρει ότι όμορφο ανθίζει στη γη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
