| |
Μειοδότης του χτες…μα ξεχνά
σαν μορτάκι να μπει στο κελί μου,
το αγαπώ του μου λέει βραχνά,
δεν στραγγίζει το κάθε φιλί μου
Ψάχνει νότες να πει με αυλούς
μα δεν βρίσκει για ήχους καλάμια,
αρμενίζει σε ξένους γιαλούς
και με πνίγει ξανά στα θολάμια
Μα του βγαίνουν οι νύχτες μουντές
και τις βάφει με τις ενοχές του,
αριθμεί κεραυνών τις βροντές
και μπουρλώνει με τις αστραπές του
Μειοδότης σε ρήγματα γης,
θα το πει λέει μια νύχτα σιμά της,
κι ατενίζει με ήχους σιγής
της αγάπης τα τόσα κενά της!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
