| |
| | Ρώτησε η λύπη την χαρά |  | | |
Ρώτησε η λύπη την χαρά,
γιατί εκείνη νιώθει μοναξιά.
Η χαρά,γελάει και της τραγουδάει.
Είμαι ψευδαίσθηση,της απαντάει.
Η λύπη,θέλει όμως να την αγαπούν.
σαν την χαρά να την προτιμούν.
Τα δάκρυα να πετάξει.
Μια Άνοιξη στην καρδιά των ανθρώπων να φτιάξει.
Αποφάσισε να μεταμφιεστεί.
χρώματα πολλά να βάλει στη ζωή.
Μα αυτά γίνονται μουντά
και νιώθει πιο μεγάλη μοναξιά.
Μα έρχεται κάποια στιγμή,που οι άνθρωποι.
την ψάχνουν,
Με εκείνη, τον πόνο τους, τον φτιάχνουν.
Λυτρωτική,αληθινή.σαν διαμαντάκι,
λίθος πολύτιμος στέκει στη ζωή.
Κατάλαβε η λύπη,πόσο σημαντική.
Είναι για τη δύσκολή στιγμή.
Τραγούδια πολλά γράφτηκαν για χάρη της.
Για τα αστέρια για το φεγγάρι της.
Κ.Ζ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ΚΛ.ΖΩ. | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
