| |
ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΖΑΚΙ
Στο πέλαγος τη στάχτη της σκορπίσανε,
κι άκουσα από ναύτες παλικάρια ,
να λένε, στα ταξίδια πως γρικήσανε,
μελωδικούς να βγάζουν ήχους, κάποια ψάρια!
Μία βραδιά, αυτό, το έλεγα και γέλαγα,
στον Άρη, πού 'ταν άξεστος λιγάκι,
και μού 'πε με θυμό: Άσε τα πέλαγα,
κι έλα να ζεσταθείς κοντά στο τζάκι.
Μου λες για τζάκι, που μιλώ για ιερά;
Και άρχισα ευθύς τα μπινελίκια.
Πλην όμως, τι να πεις στο φουκαρά;
Σκληρόπετσος. Λυπάμαι τα σκουλήκια.
------------------
Που αν σε διάστημα τακτό
δεν τον τακτοποιήσουνε
θα δούμε, σίγουρα, κι αυτό:
Θα τον αγιοποιήσουνε!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
