| |
| | Η αυγή μιας Τρίτης του 2032 |  | | |
Η ΑΥΓΗ ΜΙΑΣ ΤΡΙΤΗΣ ΤΟΥ 2032
Τρίτη ήταν σαν σήμερα, μια Τρίτη του Οκτώβρη.
Να καλή ώρα σαν την σημερινή πριν από 5 χρόνια
Θυμάμαι τα μάτια μου, 'κείνο το μεσημέρι του Οκτώβρη
πως λάμπανε και το φως της χαράς στο πρόσωπό μου.
Ο ήλιος αν δεν είχε βγει εκείνη την μέρα,
ήταν επειδή είχα πάρει την θέση του.
Παρότι 45ρης τότε, σαν Μάγκνουμ σκουριασμένο,
θα με έστελνε σε παιδικό σταθμό οποίος θα με έβλεπε
να χοροπηδάω σαν νεογέννητο αρνάκι.
Είχε έρθει λοιπόν ο έρωτας, (ανάθεμά τον), βέβαια
λίγο καθυστερημένα, με την μορφή γυναικός (καλή της ώρα).
Η ομορφιά, η γλύκα της και η εμφάνιση της
είναι κυριολεκτικά αυτό που λέμε "δεν υπάρχει".
Αν θα συνέχιζα να μιλώ περιγράφοντας τα μέσα της χαρίσματα
και τα έξω της τα κάλλη, θα έβλεπα την αυγή μιας Τρίτης του 2032,
φυσικά μέχρι τότε θα την είχα κάνει κυπαρίσσι από το στόλισμα.
Όσα όμως κι έλεγα για την Κυρία, λίγα θα ήταν πάλι.
Αυτή λοιπόν η Κυρία, (καλή της ώρα), πριν πέντε χρόνια,
είχε καταφέρει με την ερχομό της, να χωρέσει το φως Ήλιων
από δέκα γαλαξίες μέσα στα δυο μου μάτια.
Σήμερα, η έλλειψη της και η απουσία της από την ζωή μου έχει
γεμίσει τα μάτια μου με Οκτωβριανές βροχές, σύννεφα,
μπόρες και καταιγίδες όχι ενός έτους αλλά αιώνων.
Όλα όσα μου πρόσφερε ήταν μέσα από την καρδιά της με αγάπη.
Ευθύνεται για τους Ήλιους εκείνης της Τρίτης εκείνου του Οκτώβρη
γιατί ήρθε και τις έκανε για μένα Κυριακές της Ανάστασης.
Επίσης ευθύνεται για το ότι έχουν αλλάξει όλες οι ημέρες
από 'κείνη την εβλογημένη μέρα που την γνώρισα.
Για τις μπόρες, τις βροχές, για το έμφραγμα που έπαθα
και τα υπόλοιπα δεινά μου, ευθύνομαι εγώ.
Ήταν δικό μου το λάθος για να μην είναι μαζί μου σήμερα εδώ.
Παρ όλα αυτά είναι κάθε μέρα εδώ, δεν έφυγε ποτέ,
ουτ' ένα δευτερόλεπτο από την καρδιά και την σκέψη μου.
Ρούχα, αντικείμενα διάφορα, πετσέτες, δώρα, φωτογραφίες,
γράμματά της και άλλα πολλά υπάρχουν ολόγυρα μου.
Άλλωστε πως να φύγει; αφού είναι η ιδιοκτήτρια της καρδιάς μου,
έστω κι αν η δόλια τώρα είναι μισή, είναι ολόκληρη δική της.
Εγώ δεν είμαι τίποτα άλλο παρά ένας οικονόμος που ρίχνει νερό
στα λουλούδια του σπιτιού της και τα φροντίζει να μη ξεραθούν.
Ή να πληρώνω κανέναν λογαριασμό από το απόθεμα
της σκέψης και της αγάπης που μου έχει αφήσει.
Άμα τελειώσει το απόθεμα θα τους πληρώνω με χάπια.
Μιας και ανάφερα για την αυγή του 2032, όχι μόνο μέχρι τότε
θα την αγαπώ και θα την σκέφτομαι αλλά για πάντα, για όλες τις Τρίτες
για όλες τις μέρες έως τη συντέλεια του κόσμου.
Μαρία μου, καρδιά μου. Θα σε σκέφτομαι για πάντα.
Εννοείται ότι προσέχω το σπίτι σου καλά και ποτίζω τα λουλούδια.
Να προσέχεις πολύ σε παρακαλώ.
and always love you my sweetheart and for ever.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος, αὐτὰρ ἐμοὶ γένος οὐράνιον τόδε δ᾽ ἴστε καὶ αὐτοί | | | |
|
Κων/νος Ντζ
05-10-2021 @ 11:18 | ::angel.:: ::up.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
05-10-2021 @ 13:11 | Πόσο μου αρέσει που μπορείς τόσο πολύ να αγαπάς, ευλογία είναι. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Αγιοβλασιτης
05-10-2021 @ 15:05 | ::up.:: ::theos.:: ::yes.:: | | Λεονόρα
05-10-2021 @ 22:27 | είχε καταφέρει με την ερχομό της, να χωρέσει το φως Ήλιων
από δέκα γαλαξίες μέσα στα δυο μου μάτια.!!!!!!!
Όλη η δημιουργία έχει πάθος! | | malkon64
05-10-2021 @ 22:36 | Είχε έρθει λοιπόν ο έρωτας, (ανάθεμά τον), βέβαια
λίγο καθυστερημένα, με την μορφή γυναικός (καλή της ώρα).
Η ομορφιά, η γλύκα της και η εμφάνιση της
είναι κυριολεκτικά αυτό που λέμε "δεν υπάρχει".
Πολύ Ωραίο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
