Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131977 Τραγούδια, 269742 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο ξυλουργός
 
Ο ξυλουργός με ‘μαθε τα ξύλα να μπαλώνω,
αντί να κόβω μ’ έβαλε, τα ξύλα να ενώνω,
να φτιάχνω το ξυλόγλυπτο εκεί που έχει σπάσει,
με στόκο να γεμίζονται κομμάτια που ‘χει χάσει.

Να φτιάχνω αυτή τη γέφυρα ανάμεσα σε δύο,
να συμπληρώνω τα κενά, μ΄ ένα γλυπτό σημείο,
μοιάζει πολύ στο συνειρμό, μ’ ομοιοκαταληξία,
που ενώνεις με το νόημα, ομόηχα στοιχεία…

Με έμαθε και να κολλώ, πρέπει να επιμένω,
σωστά την πίεση να ασκώ, όσο θα περιμένω,
πριν κόψω κάτι δυο φορές να κάτσω να μετρήσω,
και πρώτα όλο το σχέδιο, μαζί να μελετήσω.

Να ψάξω αντικειμενικά να ορίσω την ουσία,
να καταλάβω τη δομή και την ισορροπία,
να μην το κρίνω πριν σκεφτώ,
μην κόψω πριν νοήσω,
πρέπει ολικά το σχέδιο, να το υλοποιήσω.

Υστέρα έρχεται ο καιρός να τελειοποιήσεις
βερνίκι και γυαλόχαρτο, μέχρι να το γυαλίσεις,
δύσκολο είν’ το έργο του, κι ο κόπος του βουνό,
δεν είναι τίποτα εύκολο και τίποτα απλό.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες
 
Μπόσινας Νίκος
23-01-2022 @ 11:06
Είναι πάρα πολύ ωραίο.
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
23-01-2022 @ 21:41
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
-Ειρήνη-
24-01-2022 @ 14:39
Και με κάτι άλλο μοιάζει, Σταμάτη, έτσι όπως το γράφεις... με την τεχνική kintsugi, μια τεχνική επισκευής σπασμένων κεραμικών με μίγμα χρυσού. Υπάρχει ένας σχετικός αστικός μύθος: ένας ιάπωνας στρατηγός έσπασε κατά λάθος το αγαπημένο του μπολ του τσαγιού και δεν ήθελε με τίποτα να το αντικαταστήσει. Το έστειλε στην Κίνα αλλά εκεί απλώς έδεσαν τα κομμάτια του με μεταλλικά σύρματα. Τότε ένας ιάπωνας τεχνίτης το ανέλαβε και τα ένωσε με ένα μίγμα από χρυσό. Το μπολ αποκαταστάθηκε και ήταν ακόμα πιο όμορφο από πριν. Οι χρυσές ραφές όχι απλώς είχαν ενώσει τα σπασμένα κομμάτια αλλά του είχαν δώσει επιπλέον ομορφιά και αξία. Η τεχνική είναι δύσκολη, θέλει χρόνο και υπομονή, αλλά αξίζει το αποτέλεσμα, όπως και η δουλειά του ξυλουργού σου. "δεν είναι τίποτα εύκολο και τίποτα απλό": έτσι είναι για ό,τι αξίζει. Πάρα πολύ ωραίο το ποίημά σου, από τα πιο ωραία που έχω διαβάσει από σένα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο