| |
Κιτρινοπράσινα ρόδια του Σεπτέμβρη
χυμένα στο ρούχο σου με χρώματα χλωρίτη
άπειρες κόκκινες ματωμένες καρδιές
λούζουν τα στήθια σου κι ανάβουν φωτιές.
Κάνει κρύο και βρέχει
έχω για προσκέφαλο τα μαλλιά σου,
αγγίζω το σώμα σου σα θερμοφόρα,
χιονίζει, κάνει κρύο
δώσε μου τα φλογερά σου χείλη να ζεσταθώ,
ο ουράνιος θόλος καρτερεί
το αλαβάστρινο κορμί σου να δει
ο γαλαξίας κυρτός κι αυτός τα στήθη σου ποθεί.
Χιονίζει,ας παραμείνουμε ξαπλωμένοι,
κλείσε τα μάτια κι άνοιξε τα μάτια της ψυχής,
αφουγκράσου το ύστερο τραγούδι της αυγής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
