| |
τα αδιέξοδα καθρεφτίζονται
πάνω σε λαμπερές βιτρίνες,
ενοχές, φτιασιδωμένες
και απαστράπτουσες,
για ολες τις αγκαλιές
που δεν δώσαμε,
κι ας ξέραμε πως η ψυχή
ικέτευε στις δύσκολες
στιγμές με την σιωπή της.
ασήμαντο το χάδι,
χαμένη η στιγμή,
μα τώρα οι καιροί την παγωνιά τους σμίξανε
με την σιωπηρή μοναξιά του αποχωρισμού,
αναμεμειγμένη με
το πικρό δάκρυ της νοσταλγίας.
των αδάμαστων απωθημένων,
κι εσύ που έφυγες,
μα δεν με φιλήσες,
στο ελιξίριο των αναμνήσεων,
η μορφή σου ακόμη διασώζεται
από την φθορά του χρόνου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
