| |
Κάνω τα καθήκοντά μου,
κι ας μην είσαι εσύ κοντά μου
και σού βάζω και το πιάτο σου που τρως.
Ας, πως πέθανες, επέμενε ο γιατρός.
Τόσα χρόνια απ' την κηδεία,
να τα λέμε κατ' ιδία,
μοιάζει, σίγουρα, παράξενο πολύ.
Με περνούν τρελό κι είν' όλοι τους τρελοί.
Έρχονται στο σπίτι ξένοι,
που σε βρίζουν "πεθαμένη"
και τους διώχνω, πριν γυρίσεις και τους δεις.
Είν' ανάγωγοι, βλαμμένοι κι αναιδείς.
Τι να κάνω, πες μου, τι να -
για να σπάσω τη ρουτίνα,
που μας έχει καθηλώσει και τους δυο;
Αν δε σ' είχα, θα 'ταν όλα ρημαδιό.
Τραγουδάς γλυκά το δείλι
και σ' ανάβω το καντήλι,
κάπου-κάπου κι όποτε το θυμηθώ.
Να νομίζουν οι γειτόνοι πως πενθώ.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
