| |
Καλογυαλισμένες απόψεις
και συνθετικές πραγματικότητες
γιομίζουν τ’ απόγευμά μου.
Η καριέρα εκτινάσσεται εικονικά
μέσα απ’ το πλαστικό κάτοπτρό της.
Ξέρω… ξέρω…
αύριο θα χαϊδέψω την επιφάνεια του ψυγείου μου
κι αυτό θα μου πει τι ακριβώς του λείπει.
Ξέρω επίσης πως όλα τούτα
συμβαίνουν σε πραγματικό χρόνο
και πως οι ερωτήσεις - λογοπαίγνια
έχουν ως μοναδικό τους στόχο
τον στιγμιαίο αποπροσανατολισμό μου
και την έκλυση του θαυμασμού μου
για την προγραμματισμένη απάντηση που θ’ ακολουθήσει…
Δεν ξέρω αν θέλω να μείνω σ’ αυτήν την ένωση
των ηχηρών πλασματικών πραγματικοτήτων
που μου παρουσιάζεται ζουμερή πάνω σε φωτεινές οθόνες.
Την κοιτώ να τρέχει ασύστολα κι ασύρματα
μέσα σε συγκεκαλυμμένα μικρόφωνα
και να προσπερνά μ’ αδιαφορία τα δεμένα μας χέρια…
για το μόνο που είμαι πια σίγουρη
είναι πως μένω εδώ…
σ’ αυτήν την περίεργη γωνιά της γης
λίγο παρέκει απ’ το σημείο μιας δήθεν αναφοράς
που κάποιοι το ονόμασαν ομφαλό της,
ίσως επί τούτου ,
μόνο και μόνο για να του καρφώνουν τη βελόνα
κι αυτό το έρμο να ξεφουσκώνει
και να μαζώνει κουβάρι τους αιώνιους κομπασμούς του.
Τυλίγομαι τις κόκκινες μάλλινες λωρίδες
και χάσκω τους αετούς να συναντώνται αδίκως στους ουρανούς
κάθε φορά που η λευκή γραμμή της εκκίνησης
απομένει ολομόναχη να μετράει λυγμούς και λάθη.
Προσβολή για τον κοινό νου
είναι όλο τούτο.
Τέτοιον έχω
κι αυτό αντιλαμβάνομαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
