| |
Στα μέρη των Πρώτων
σε άγονη μήτρα κρυμμένο,
στα θεμέλια της γης ριζωμένο
θαμμένο χειρόγραφο ξεχασμένο
κοιμάται ,
μα στις πτυχές του
ζωή ανασαλεύει.
Ορειχάλκινος μανδύας το φυλάει
Περγαμηνή, δέρμα λευκό
Από ελεύθερες αλεπούδες της στέπας της απέραντης
στο χέρι δουλεμένο από αυτούς
που όταν τον πάπυρο στερήθηκαν
τέχνη περίσσια στα δέρατα έδωσαν
θυσία με γνώση αντάλλαξαν
Γράμματα αράδες από ασήμι χυτό
σε ιστορίες δυσνόητες
ο θρύλος λέει,
για αυτά που κρυφά πρέπει να μείνουν απόθεσαν.
Λέει τα ξεχασμένα και τα άπτερα
που η παλίρροια του χρόνου έσβησε από τη μνήμη
τα `σβησε η συνωμοσία του Ύψιλον
Βαπτισμένο σε μάγμα αρχέγονο, σε κρύπτη ανήλιαγη, καθώς
αδυσώπητοι αμνοί εκεί , στη λιμνοθάλασσα κρυμμένοι
να αδράξουν περιμένουν
την γνώση την περίφημη
που στο τέλος, όλοι αυτή προσδοκούν.
Μυστικά συνομωτούν πίσω απ'τα πέπλα της νύχτας
καρτερώντας το κάλεσμα του Ύψιλον
Μα , να !
Με πέταγμα βραδύ
μια χρυσαλίδα σκορπάει το άρωμα μιας γνώσης αδηφάγας..
το χειρόγραφο ανασαίνει!
Με βούληση δική του, με την ώρα να έχει πια έρθει
η γνώση των πεπραγμένων πλημμυρίζει
ανασταίνοντας την δίψα μου
για την υπέρτατη μάθηση
ξεσκεπάζοντας μου των προφητών τη συνωμοσία
ΚΑΙ Να...
Σώμα κι αίμα
Αμβροσία και νέκταρ
Είμαι τροφή ΑθανάτΩν–
κανόνας μόνος
Συνωμοτούν για ότι την ψυχή μου ωριμάζει πρόωρα
Η γραφή είν’ τούτη και μόνο...
Τίποτε άλλο...
Στην απόγνωση και στο άπειρο
Κρεμιέμαι από το ύστερο κλαδάκι του πυράκανθου,
στο χάος κοιτώ την επιλογή μου
Το Ύψιλον φωνάζει να κρατηθώ.
Το Ύψιλον προστάζει να κρατηθώ!
...αφήνομαι...
{ j }
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
