Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131545 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έρημος
 
Ζυγίζω την απάνθρωπη μα ιερή σιωπή
Στη θύμηση της αύρας σου αδιάκοπα δακρύζω
και με μία κίνηση άμεση - γι’άλλους αμαρτωλή
τα ξεραμένα μου φτερά με δάκρυα τα ραντίζω.

Εμποτισμένα πίκρα σπάζουν τη λησμονιά
Ποτέ μη σταματήσουν - εύχομαι - να κινούνται
Σα φτερουγίζω μόνος μου στην Άγια Eρημιά
στο ρεύμα τους οι όψεις σου τρισδιάστατες δονούνται.

Κι’αν κάποτε θα ήθελα γλυκά να προσγειωθώ
ανόητη προσέγγιση βοήθα με να κάνω
πρώτα αυτά να σπάσουν κι’ύστερα πια εγώ
μ’αγιάτρευτες βαθιές πληγές στην άμμο να πεθάνω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
justawoman
14-11-2006 @ 03:49
Έρωτας... όπως έρημος...

Στην αρχή ήταν πόνος
μετά έγινε ποίημα...

καλημέρα Geo ::smile.::
guesswho
14-11-2006 @ 03:50
::smile.::
MARGARITA
14-11-2006 @ 04:28
Φοβερό....έρωτας πάνω από κάθε έρωτα...την καλημέρα μου
επισκέπτης
14-11-2006 @ 04:42
...φτερά ραντισμένα με δάκρυα...θύμησης
αυτό και μόνο μαγεύει... στην Άγια Ερημιά
geo
14-11-2006 @ 07:41
Καλημέρα Κυρίες!
agrampeli
15-11-2006 @ 03:55
Κι’αν κάποτε θα ήθελα γλυκά να προσγειωθώ
ανόητη προσέγγιση βοήθα με να κάνω
πρώτα αυτά να σπάσουν κι’ύστερα πια εγώ
μ’αγιάτρευτες βαθιές πληγές στην άμμο να πεθάνω

ωραίο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο