Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132249 Τραγούδια, 269893 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 στην Μ
 
Ηρθε εχθές την νύχτα σαν γλυκιά προσευχή η βροχή…
ξέπλυνε την χρυσόσκονη του ήλιου απ’την αυλή
και μπαίνοντας απ’το μισάνοιχτο παράθυρο
μέθυσε απ’την αέρινη μορφή της…

κι αυτή…
ανάλαφρα σε πήρε μαζί της
πετάξατε ψηλά,
ανάμεσα στα δέντρα
μίλησες με τον κότσυφα στη ρεματιά
καθώς περνούσες χάϊδεψες τ’αρνιά και τ’άλογα
και σ’έναν κρίνο που γεννιόταν έγνεψες
του χαμογέλασες όπως μόνο εσύ ξέρεις.

Από νωρίς σε περιμέναμε
ειχαμε πλύνει το δρομάκι που βγάζει
στο καλύβι μας
αλλά εσύ δεν χτύπησες!!!

Η πόρτα μας ήταν ορθάνοιχτη
αλλά δεν μπήκες!

Ολη την νύχτα καίγαμε στο τζάκι
Τα ξύλα της ελπίδας…
Ειχαμε στολιστεί και περιμέναμε
Κρατώντας την ανάσα μας να σε δούμε
όμως δεν φάνηκες!

Τώρα πια μείναμε γυμνοί
σαν λεπίδες που στο φως ξεπλύθηκαν
ανάλαφροι…που σε γνωρίσαμε!
Είμαστε αγνοί και καθαροί σαν χιόνι σε ψηλή κορφή
είμαστε σαν την γη που στον ορίζοντα αγγίζει
με μια αχνή γραμμή το γαλάζιο…
εσύ το κατόρθωσες αυτό!!!

Εκανες ένα περίγραμμα από φως στην όψη μας
που έχει για πλαίσιο τον ορίζοντα…

Παιδιά της καταιγίδας όλοι μας
πώς να ντυθούμε μόνο με μια γλυκιά βροχή;

Στο άπειρο και στο κενό σε ψάξαμε
και μια αστραπή για δρόμο ακολουθήσαμε
μέχρι νάρθει η ώρα…
μες το φως…
σ’ένα φως περισσότερο…

σ’ένα πανηγύρι της φωτιάς…

να προβάλεις ξανά κοντά μας…

και οι σταγόνες της βροχής
που πέφτουν στο τζάμι μας
μας θυμίζουν ότι προλάβαμε να σε γνωρίσουμε








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ερωτευμένος με μιά νεράϊδα
 
Palioxaraktiras
20-11-2006 @ 05:00
Δεν ξερω γιατι εκανα χαζους συνειρμους με το ονομα σου
Δεν εισαι μελομενος φιλε
Εισαι υπεροχος
marakos1948
20-11-2006 @ 05:44
καποτε η πρωτη αραβωνιαστικικιά μου με βολταρε στις βιτρίνες του κολωνακιου.Σταθηκε λοιπον μπροστα σε μια βιτρίνα και μου δηλωσε με υφος..αυτο θελω να μου το παρεις Μαριέ μου.Μα καλη μου κοστιζει οσο ο μισθός μου.
Ακου Μαριε (σ αυτό το σημειο παρέλειψε το ΜΟΥ),τα αρχικα μου ειναι ΘΔ τουτέστιν Θέλω Δώρα.
Αφου το πας έτσι ,τα δικα μου ειναι ΜΖ ,δηλαδή Μή Ζητάς.Ανοιξα την πορτα του αμαξιού και την αφησα σε μια πιάτσα ταξί.
Βεβαια ειμαι εκτός θέματος...το ποιημα σου εξαιρετικά μελομένο ::yes.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
20-11-2006 @ 05:53
Παιδιά της καταιγίδας όλοι μας
πώς να ντυθούμε μόνο με μια γλυκιά βροχή;

!!!!
melomenos
20-11-2006 @ 06:21
σας ευχαριστώ!!!


Μάριε ΜΔ χάρηκα που σου άρεσε!
(Μεγάλε Δάσκαλε) ::naugh.::
Ηλιαχτίδα
20-11-2006 @ 06:26
απλα........μοναδικο....... ::rol.::
Αγνή
20-11-2006 @ 07:20
Τι ωραίο!!!!!!

Μάριε, ::laugh.::
liaanatolaki
20-11-2006 @ 08:16
Ωραιότατο...τέλειο,γεμάτο εικόνες... ::smile.::
Spartinos
20-11-2006 @ 09:42
ΟΜΟΡΦΟ ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο