Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131932 Τραγούδια, 269732 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αιώνιος φόβος
 καλό βράδυ σε όλους
 
το φως του ηλίου δελφική γιορτή
που παίζει με τα θραύσματα του εντός μου
φοβάμαι ότι θα 'ρθει πιο πολύ
από τη χλεύη ολάκερου του κόσμου

σωπάστε γρύλοι πάψετε πουλιά
κοπάστε φλοίσβοι ,παφλασμοί κυμάτων
η σκέψη μου λυγά μπροσ' τα παλιά
και σπάει μπροστά στο φόβο του θανάτου

κι αν κάτι μόνο με κρατάει εδώ
είναι η σκέψη πως κι άλλοι φοβούνται
και πως σαν θα μαι αέρας, μνήμες δυο
θα υπάρχουν τη σκιά μου να θυμούνται

θαλάσσιες σπηλιές κρύψτε με εντός
της γης ρωγμές καλύψτε τη ρωγμή μου
η σκέψη μου δειλιάζει μπρος το εμπρός
σε χειμερία νάρκη η ψυχή μου

δυο βήματα όλη κι όλη η ζωή
με μιαν ανάσα έφτασα στη μέση
με το μυαλό την παίρνω απ' την αρχή
να την αδειάσω απ' ότι δεν μου αρέσει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ΑΙΟΛΟΣ
26-11-2006 @ 17:46
θαλάσσιες σπηλιές κρύψτε με εντός
της γης ρωγμές καλύψτε τη ρωγμή μου
η σκέψη μου δειλιάζει μπρος το εμπρός
σε χειμερία νάρκη η ψυχή μου

Καταπληκτικό Χρήστο…
Με πένα που κεντάει… και καίει…
::smile.::
MARGARITA
26-11-2006 @ 19:26
Πάρα πολύ όμορφο Χρήστο με τελευταία στροφή θαυμάσια... ::smile.::
name_dsp
26-11-2006 @ 20:49
δυο βήματα όλη κι όλη η ζωή
με μιαν ανάσα έφτασα στη μέση
με το μυαλό την παίρνω απ' την αρχή
να την αδειάσω απ' ότι δεν μου αρέσει

Μου έρεσε!!!!!!!!! Καλημέρα
Ηλιαχτίδα
26-11-2006 @ 23:38
κι αν κάτι μόνο με κρατάει εδώ
είναι η σκέψη πως κι άλλοι φοβούνται
και πως σαν θα μαι αέρας, μνήμες δυο
θα υπάρχουν τη σκιά μου να θυμούνται

Πολυ ομορφο.. ::yes.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
27-11-2006 @ 00:56
δυο βήματα όλη κι όλη η ζωή
με μιαν ανάσα έφτασα στη μέση
με το μυαλό την παίρνω απ' την αρχή
να την αδειάσω απ' ότι δεν μου αρέσει

Κι άλλα δυο μονάχα ως το τέλος...
Την καλημέρα μου χρήστο. ::yes.::
guesswho
27-11-2006 @ 01:19
Χρήστο δε σταματάς να μου κόβεις την ανάσα...
Καλημέρα!
Μαρία Χ.
27-11-2006 @ 02:13
Φοβερό Χρήστο... και τόσο αληθινό... καλή σου μέρα!!!
Palioxaraktiras
27-11-2006 @ 04:27
Υπεροχο Χρηστο ειδικα εδω
"δυο βήματα όλη κι όλη η ζωή
με μιαν ανάσα έφτασα στη μέση
με το μυαλό την παίρνω απ' την αρχή
να την αδειάσω απ' ότι δεν μου αρέσει"
Spartinos
27-11-2006 @ 04:53
δυο βήματα όλη κι όλη η ζωή
με μιαν ανάσα έφτασα στη μέση
με το μυαλό την παίρνω απ' την αρχή
να την αδειάσω απ' ότι δεν μου αρέσει

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΧΡΗΣΤΟ ::up.::
agrampeli
27-11-2006 @ 06:23
σωπάστε γρύλοι πάψετε πουλιά
κοπάστε φλοίσβοι ,παφλασμοί κυμάτων
η σκέψη μου λυγά μπροσ' τα παλιά
και σπάει μπροστά στο φόβο του θανάτου


δυο βήματα όλη κι όλη η ζωή
με μιαν ανάσα έφτασα στη μέση
με το μυαλό την παίρνω απ' την αρχή
να την αδειάσω απ' ότι δεν μου αρέσει

πολύ πολύ μου άρεσε

::smile.::
Yol
27-11-2006 @ 09:18
Χρήστο ό,τι γράφεις είναι συγκλονιστικό, αλλά ετούτοι οι δυο στίχοι με καθήλωσαν:
"και πως σαν θα μαι αέρας, μνήμες δυο
θα υπάρχουν τη σκιά μου να θυμούνται "

Να υποθέσω πως μιλάς για τα κορίτσια σου;
Να είσαι καλά όπου και να 'σαι.
justawoman
27-11-2006 @ 15:35
Κεντάς έξοχα με το λόγο... τόσο που ο αιώνιος φόβος ωχριά και ξορκίζεται. ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο