| |
Μία καύτρα στην άκρη του πλάνου
τ' αεράκι περνάει απαλό
η ματιά μου θέλει να 'ρθει κοντά σου
με δυο νότες της λέω στο καλό.
Το τραγούδι ευθύς σταματάνε
δυο διαμάντια της μοίρας παιδιά.
Τρέχουν, πέφτουν στο πάτωμα σπάνε
για τα μάτια της τα καστανά.
Να ντρεπόμουνα λίγο
να μπορούσα να δω, το κακό που φέρνει ως εδώ.
Να ξεχνούσα εκείνη
μα δεν θέλω γιατί ελπίζω και ζω.
Με τα φώτα της πόλης χαζεύω
τρεμοπαίζουν και με συγκινούν.
Μία τζούρα στα στήθια μου παίζω
και θολώνω το πλάνο ποτέ μη με βρουν.
Ας γινόταν για λίγο να έρθεις
να γεμίσεις το πλάνο ζωή.
Να γινόταν λίγο να με προσέξεις
κι ίσως να 'μασταν τώρα μαζί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
