| |
Καταδικασμένη αιώνια Δαναϊδα,
Να ξεχειλίσω το απύθμενο πιθάρι της μοναξιάς μου.
Εις μάτην
Η Νέμεσις για την αλαζονεία μου να την !
Κι αναρωτιέμαι αν την τιμωρία την αξίζω
Που τον μύθο της Αφροδίτης από γεννησιμιού μου τον ξορκίζω
Ή μήπως πλεκτάνη μου έστησε του Ολύμπου η Θεά
και μόνη μες τον Άδη τον απάνω η ψυχή μου τριγυρνά;
Είναι γνωστά θαρρώ του Δωδεκάθεου τα παιχνίδια
Να βάζουν τους ανθρώπους να παλεύουν με τα εννιακέφαλα τα φίδια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
