| |
-Τι έγινε φίλε; Όλα καλά;
-...
-Δε μου λες; Μέσα θα μείνεις;
-Ναι...
-Δεν θα πας στη δουλειά;
-Μπα, βαριέμαι...
-Σώπα...!
-Κάτσε ρε φίλε... Να μην ξεκουραστώ κι εγώ λιγάκι;
-Σε ποιόν τα πουλάς αυτά ρε; Παλιά πέταγες... Δεν κουραζόσουν ποτέ...
Απ' τα ξημερώματα ξύπναγες να πας στα χωράφια...
-Ναι... Ωραίες εποχές...
-Και τώρα; Τώρα τι;
-Τώρα... Κουράστηκα ρε φίλε... Όχι σωματικά... Και όχι την δουλειά...
-Τότε;
-Κουράστηκα να έχω φάει όλη μου τη ζωή στα χωράφια μου, να καλλιεργώ με αγάπη καρπούς και τελικά όλα να μου τα τρώνε οι μεσάζοντες...
-Εκμετάλλευση, ε;
-Όχι εκμετάλλευση φίλε μου. Πόνος...
Να πουλάνε και να αγοράζουν οι άνθρωποι τους καρπούς που μόχθησα να φυτέψω...
-Τι περίμενες; Έμποροι είναι...
-Ναι, συνήθισα πια...
-Μιλάς εσύ για συνήθεια; Αφού την απεχθάνεσαι...
-Ναι, όσο κι αν μισώ αυτή την λέξη, την "συνήθεια", δυστυχώς την συνήθισα...
-Αλήθεια, μου πέρασε μια σκέψη από το μυαλό. Γιατί δεν παίρνεις τη σοδειά σου να κατέβεις στην αγορά, να στήσεις έναν πάγκο και να πουλήσεις τους καρπούς σου; Έτσι θα αποφύγεις τους μεσάζοντες.
-Κοίτα να δεις... Όσες φορές έχουν περάσει από 'δω ταξιδευτές και μου ζήτησαν καρπούς, ποτέ δεν πούλησα... Πάντα τους χάριζα... Ποτέ δεν πουλάω τους καρπούς μου... Μόνο τους χαρίζω...
-Ε, ωραία... Πήγαινε στην αγορά και χάρισε τους. Που είναι το πρόβλημα;
-Το πρόβλημα είναι ότι θα χαλάσω τη πιάτσα ρε... Θα με διώξουν οι άλλοι παραγωγοί, οι άλλοι μεσάζοντες... Οι έμποροι, όπως λες...
-Κατάλαβα... Και αυτή η σοδειά θα σαπίσει μέσα στην αποθήκη...
-Ναι, δυστυχώς...
-Τι να πω; Ελπίζω να περάσουν πολλοί ταξιδευτές από 'δω...
-Μην το θέτεις έτσι, σε παρακαλώ...
-Γιατί;
-Γιατί η ελπίδα αυτή, έτσι όπως την θέτεις, ακούγεται πολύ "συνήθεια"...
-Καλώς... Την καλημέρα μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
