Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131932 Τραγούδια, 269729 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η τελευταία του Νύχτα
 ....
 
[align=center]...Ακουσε με σιωπή μου ,κραυγή μου
νοστάλγησέ με πριν γυρίσω στο κελί μου
η ζωή μου
ένα κακό μυστικό
-σςς μη το πείς-
θα βρεθώ στο κενό
ξεχνώ ,
μα όταν θυμάμαι
φοβάμαι
και
τρέχω να κρυφτώ,
τί νοσταλγώ
ψεύτικα λόγια,αγάπες,
απάτες
που γέννησε τ'αρρωστημένο μου μυαλό
σαν
φωτογραφία που της φεύγει το χρώμα
μια κάννη στο στόμα
και
ΜΠΑΜ!!!
ο τοίχος γέμισε με κόκκινο χρώμα
κι απέναντί μου κάποιο άψυχο σώμα
που βλέπεις μου μοιάζει
γι αυτό με τρομάζει
αλλάζει ο καθρέφτης,ο χώρος, η μέρα
περιστέρια
γύρω απο ένα πέτρινο μνήμα
τί κρίμα που είδα
τ ονομά μου
τα όνειρά μου
και
μένα ,
φίλοι ,γνωστοί
(μα δεν θυμάμαι κανένα)
δυο τελευταία λόγια πριν το μεγάλο ταξίδι...
είμαι νεκρός
είναι αλήθεια...
δεν είναι παραμύθι...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

potius morri quam foedari...kalytera nekros para na zeis xwris timh
 
Ηλιαχτίδα
19-01-2007 @ 11:27
υπέροχο ::cry.::
αγαθομανής και επιπολαία
19-01-2007 @ 13:54
Έξοχη, κατά τη γνώμη μου απόδοση συναισθημάτων ταλαντευόμενων μεταξύ απόγνωσης και τρέλλας, οντότητας και ανυπαρξίας. Σαφείς κοφτές ανάσες πνιγμού, λυρική θεατρική παρουσία. Εγγίζει το τέλειο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο