| |
Το παράπονο της Μαύρης Τουλίπας
Έχεις παράπονο μα άδικα φωνάζεις,
ζητάς, κάτι που είναι λογικό στ’ ανθρωπινά,
μία στο όνομα, γιορτή, για να μοιράζεις
όπως οι ανθρώποι στις γιορτές, και συ χαρά !
Πώς θα μπορέσεις τ’ όνομά σου να γιορτάσεις
Μαύρη Τουλίπα με κατάμαυρη καρδιά ;
και πού τους πόθους σου για λίγο να ξεσπάσεις,
που τέτοια μέρα δεν σου δόθηκε καμιά ;
Κρύβεις μυστήριο κατάμαυρη τουλίπα !
κι έναν αρχέγονο κρυφό ερωτισμό,
είσαι ένα αίνιγμα απαράμιλλο του γρύπα,
ζεις σ’ έναν κόσμο στο μυαλό μας, μυθικό !
Μα δεν σου κρύβω, σε σπλαχνίζομαι λιγάκι,
έχεις ψυχή και συ και θέλεις να χαρείς
ψάχνεις μια μέρα να γιορτάζεις, με μεράκι
- εύχομαι σύντομα ! Σ’ αξίζει να τη βρεις !
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
