| |
Μες στη ζωή τα πάντα αλλάζεις
Σαν το ποτό που με μιας το αδειάζεις
Σαν το τσιγάρο που μόνο του σβήνει
Σαν μια πληγή που ποτέ της δε κλίνει .
Να ‘χε αρχή το άδοξο τέλος
Να είχε μέση και το παρών
Να ‘σουνα εσύ το σπασμένο το βέλος
Να ‘μουνα εγώ για σ’ ένα απών
Μες στη ζωή εσύ καταφέρνεις
Να κάνεις λάθη που ποτέ δεν χορταίνεις
Να καταντάς , να ελπίζεις σε πάθη
Και να μετράς τις πληγές σου στη στάχτη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
